Poleski Park Narodowy powstał po to, żeby uratować co się dało z bezcennych bagien, torfowisk i terenów podmokłych Polesia. Utworzono go w ostatniej chwili, bo teren regularnie osuszano, przez co wyginęło sporo gatunków ptaków, zwierząt i roślin.
Poleski jest – w porównaniu do naszych innych parków narodowych – dość młody. Formalnie utworzono go w czasach, które mogłabym pamiętać. W 1990 roku miałam 7 lat. Był maj i właśnie kończyła się moja kariera w zerówce. Nie miałam pojęcia, że gdzieś we wschodniej Polsce ktoś właśnie walczy o ocalenie torfowisk i bagien.
Poleski Park Narodowy jest bardzo przyjazny turystom i bardzo łatwo zaplanować jego zwiedzanie. Do wyboru mamy 7 ścieżek edukacyjnych oraz 9 ścieżek przyrodniczych. Gdybyśmy byli bardziej aktywni, moglibyśmy się jeszcze pokusić o którąś spośród 4 tras nordic walking oraz co najmniej 10 szlaków rowerowych i 5 szlaków pieszych.
Gdybyśmy z kolei mieli lornetkę, to moglibyśmy spróbować szczęścia w podglądaniu kilku z ponad 200 gatunków ptaków, na jednej z kilku tras ornitologicznych. Jednak z moją ograniczoną cierpliwością daliśmy sobie z tym spokój.
Bilet do Poleskiego Parku Narodowego kupiliśmy w Urszulinie, gdzie znajduje się jego siedziba. Normalny kosztował 6 zł i byliśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni, że mogliśmy go kupić w Boże Ciało. Na ten sam pomysł wpadło jeszcze wiele rodzin, turystów i rowerzystów.
Z Urszulina pojechaliśmy kilka kilometrów dalej – do Załucza Starego, gdzie zaczynała się Ścieżka "Spławy". Okazało się, że tam też można kupić bilet, pamiątki, mapy i przewodniki.
Potem dowiedzieliśmy się, że bilet można też kupić przez internet. Trzeba tylko zapisać sobie w komórce potwierdzenie przelewu, na wypadek kontroli. Przetestowaliśmy tę opcję następnego dnia. Działa!
Intrygowała nas jeszcze ścieżka "Perehod", ale ponieważ z nisko wiszących chmur lada moment mógł spaść deszcz, nie zdecydowaliśmy się ostatecznie na jej zwiedzenie.
Wiesz już, co to oznacza, prawda? Dokładnie - będziemy musieli tam wrócić!
Poczytaj nasze fotorelacje z poleskich ścieżek:
Przede wszystkim zorientuj się, w którą stronę biegnie szlak. Na ścieżkach są wytyczone kierunki zwiedzania i warto się ich trzymać, bo mijanka na wąskiej kładce na ścieżce "Spławy" bywa dość kłopotliwa, zwłaszcza gdy idziesz na "czołówkę" z dużą, rodzinną grupą turystów lub pędzącym po niej rowerzystą.
Dla rowerów kładki są całkowicie niepraktyczne. Trzeba po nich rower prowadzić, bo jeździć po nich nie wolno, a wspomniane mijanki nie ułatwiają życia rowerzystom.
Warto przemyśleć temat wózka - nie, żeby wzięcie go na kładki było niemożliwe, ale na pewno trzeba się liczyć z utrudnieniami. Kładki są wąskie i zbudowane z położonych poprzecznie szczebelków, więc pchanie wózka kilkukilometrową trasą nie należy do najprzyjemniejszych. Może warto rozważyć chustę lub nosidełko?
To się nazywa pięciogwiazdkowa obsługa klienta! Na wszelki wypadek o szczegóły takiej imprezy zapytaj pracownika przy zakupie biletu.
Park chroni rzadkie gatunki zwierząt i roślin. Nie wolno schodzić z wytyczonych tras, deptać roślin ani ich zrywać, łapać żab ani innych napotkanych mieszkańców lasu, hałasować czy palić ogniska (no, chyba że w wyznaczonych specjalnie do tego celu miejscach).
Poza tym trzeba się delektować czystym powietrzem, pięknem i ciszą skutecznie zakłócaną "ptasim radiem". My w Poleskim Parku Narodowym bardzo wypoczęliśmy. I to chyba najlepsza rada, jak zwiedzać taki park. Zwiedzaj tak, żebyś wyszedł zadowolony.
Poleski jest – w porównaniu do naszych innych parków narodowych – dość młody. Formalnie utworzono go w czasach, które mogłabym pamiętać. W 1990 roku miałam 7 lat. Był maj i właśnie kończyła się moja kariera w zerówce. Nie miałam pojęcia, że gdzieś we wschodniej Polsce ktoś właśnie walczy o ocalenie torfowisk i bagien.
Po pierwsze: Dowiedz się gdzie leży Poleski Park Narodowy?
Do dnia, gdy Maciej zakomunikował mi, że na przedłużony czerwcowy weekend z Bożym Ciałem zanocujemy w pobliżu Poleskiego Parku Narodowego, nazwa ta nic mi nie mówiła. Poleski Park Narodowy – gdzie to jest? Z niczym mi się nie kojarzył i nie za bardzo mogłam go umiejscowić w krajobrazie Polski, a przecież trochę o naszych parkach narodowych się naczytałam. Spojrzałam na mapę - to we wschodniej Polsce, gdzieś w okolicach Lubelszczyzny. A dokładnie sześćdziesiąt kilometrów na wschód od Lublina.{newsletter}
Po drugie: Odwiedź siedzibę parku
Moje wyobrażenie o Poleskim Parku Narodowym zaczęło się krystalizować dopiero, kiedy zaczęliśmy go zwiedzać. Łatwo powiedzieć. Ale jak zwiedza się park narodowy? Mamy na to kilka sposobów, ale jest jeden najpewniejszy, najbezpieczniejszy i gwarantujący, że dotrzemy we wszystkie najciekawsze miejsca. Trzeba tylko zacząć od wizyty w siedzibie parku w Urszulinie. Znaleźliśmy w nim punkt sprzedaży biletów (o nich za chwilę), informację turystyczną, sklepik z pamiątkami, mapami i przewodnikami. Bilety i pamiątki można też kupić w drugim punkcie - w Starym Załuczu.Po trzecie: Wybierz jedną z tras lub ścieżek
Ponieważ w najpiękniejsze miejsca w parku najlepiej dotrzeć na piechotę, polecamy wybranie się na jedną z przygotowanych specjalnie dla turystów ścieżek przyrodniczych. Ścieżki te prowadzą po drewnianych kładkach przez bagniska, sitowia, nad jeziora. Spotkasz na nich niezwykłych mieszkańców lasu i owadożerne rośliny. Jeśli tylko będziesz wystarczająco uważny.Poleski Park Narodowy jest bardzo przyjazny turystom i bardzo łatwo zaplanować jego zwiedzanie. Do wyboru mamy 7 ścieżek edukacyjnych oraz 9 ścieżek przyrodniczych. Gdybyśmy byli bardziej aktywni, moglibyśmy się jeszcze pokusić o którąś spośród 4 tras nordic walking oraz co najmniej 10 szlaków rowerowych i 5 szlaków pieszych.
Gdybyśmy z kolei mieli lornetkę, to moglibyśmy spróbować szczęścia w podglądaniu kilku z ponad 200 gatunków ptaków, na jednej z kilku tras ornitologicznych. Jednak z moją ograniczoną cierpliwością daliśmy sobie z tym spokój.
Po czwarte: Kup bilet do lasu
Bilet to ważna sprawa. Żeby legalnie spacerować po parkach narodowych w Polsce, musisz się zorientować ile kosztuje bilet i gdzie oraz kiedy można go kupić. Zwykle dostaniesz też bilety przedłużone na kilka dni. Przy kasie zapytaj o zniżki i promocje.Bilet do Poleskiego Parku Narodowego kupiliśmy w Urszulinie, gdzie znajduje się jego siedziba. Normalny kosztował 6 zł i byliśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni, że mogliśmy go kupić w Boże Ciało. Na ten sam pomysł wpadło jeszcze wiele rodzin, turystów i rowerzystów.
Z Urszulina pojechaliśmy kilka kilometrów dalej – do Załucza Starego, gdzie zaczynała się Ścieżka "Spławy". Okazało się, że tam też można kupić bilet, pamiątki, mapy i przewodniki.
Potem dowiedzieliśmy się, że bilet można też kupić przez internet. Trzeba tylko zapisać sobie w komórce potwierdzenie przelewu, na wypadek kontroli. Przetestowaliśmy tę opcję następnego dnia. Działa!
Po piąte: Poszukaj mieszkańców parku
Ponieważ zwykle poruszamy się samochodem, idealnym sposobem dla nas na zwiedzanie parków narodowych są ścieżki przyrodnicze. Zwykle nie mamy ze sobą rowerów. Poza tym zwiedzanie parku na piechotę daje niezwykłe możliwości dostrzeżenia mieszkańców lasu, których łatwo moglibyśmy przeoczyć jadąc rowerem. Zaopatrzeni w aparaty mogliśmy poświęcić dowolną ilość czasu na robienie zdjęć oraz wchodziliśmy w miejsca, gdzie trudniej byłoby nam dotrzeć rowerem.Po szóste: Wypróbuj ścieżki przyrodnicze "Spławy" i "Dąb Dominik"
W Poleskim Parku Narodowym zwiedziliśmy dwie ścieżki przyrodnicze: "Spławy" i "Dąb Dominik" i weszliśmy na wieżę widokową na Durne Bagno. Relację z każdej z tych wycieczek zdamy w odrębnych relacjach, na które już dziś serdecznie Cię zapraszam.Ścieżka "Spławy" zaczyna się w Starym Załuczu. To najdłuższa ze ścieżek przyrodniczych w parku, ale jednocześnie jedna z najbardziej malowniczych. Ma 7,5 kilometra długości, których pokonanie zajęło nam, łącznie ze zdjęciami i częstym odpoczynkiem, trochę ponad 3 godziny.
Do Ścieżki "Dąb Dominik" trzeba podjechać do skrzyżowania dróg między wsiami: Łomnica, Wola Wereszczyńska i Jamniki. Krótsza wersja trasy ma 2.5 kilometra i prowadzi kładką do zarastającego Jeziora Moszne.
Wieżę widokową na Durne Bagno znajdziesz przy piaszczystej drodze między miejscowościami: Wytyczno i Nowiny. Przy wieży przebiega też 21-kilometrowa ścieżka rowerowa "Mietiułka"
Intrygowała nas jeszcze ścieżka "Perehod", ale ponieważ z nisko wiszących chmur lada moment mógł spaść deszcz, nie zdecydowaliśmy się ostatecznie na jej zwiedzenie.
Wiesz już, co to oznacza, prawda? Dokładnie - będziemy musieli tam wrócić!
Poczytaj nasze fotorelacje z poleskich ścieżek:
Po siódme: Uważnie stąpaj po drewnianych kładkach
Przemierzając ścieżki przyrodnicze, część trasy przechodzi się po drewnianych kładkach. Bardzo to praktyczne biorąc pod uwagę, że idzie się bądź co bądź po podmokłym, torfowiskowym terenie. Jednocześnie musisz się liczyć z pewnymi ograniczeniami.Przede wszystkim zorientuj się, w którą stronę biegnie szlak. Na ścieżkach są wytyczone kierunki zwiedzania i warto się ich trzymać, bo mijanka na wąskiej kładce na ścieżce "Spławy" bywa dość kłopotliwa, zwłaszcza gdy idziesz na "czołówkę" z dużą, rodzinną grupą turystów lub pędzącym po niej rowerzystą.
Dla rowerów kładki są całkowicie niepraktyczne. Trzeba po nich rower prowadzić, bo jeździć po nich nie wolno, a wspomniane mijanki nie ułatwiają życia rowerzystom.
Warto przemyśleć temat wózka - nie, żeby wzięcie go na kładki było niemożliwe, ale na pewno trzeba się liczyć z utrudnieniami. Kładki są wąskie i zbudowane z położonych poprzecznie szczebelków, więc pchanie wózka kilkukilometrową trasą nie należy do najprzyjemniejszych. Może warto rozważyć chustę lub nosidełko?
Po ósme: Usmaż kiełbaskę przy drewnianej wiacie
To, co nas niesamowicie mile zaskoczyło, to drewniane wiaty przy wejściu na ścieżkę, albo na jej trasie [tak było na ścieżce "Spławy" i przy wejściu na ścieżkę "Perehod"], z ławami do siedzenia, stołami i ... miejscem na ognisko! Trzeba tylko przynieść własną kiełbaskę, bo pracownicy parku zadbali już o to, żeby obok paleniska czekały naostrzone drewniane kije.To się nazywa pięciogwiazdkowa obsługa klienta! Na wszelki wypadek o szczegóły takiej imprezy zapytaj pracownika przy zakupie biletu.
Co zobaczyć w Poleskim Parku Narodowym?
Poleski Park Narodowy to jeden z trzech parków narodowych w Polsce chroniący tereny torfowiskowo-bagienne. Żeby dotrzeć do najpiękniejszych miejsc, trzeba wybrać się na specjalnie przygotowane ścieżki przyrodnicze, bo osoby, które je wytyczały i przygotowały doskonale wiedzą, jak i gdzie poprowadzić turystę, żeby był zadowolony z wizyty. Trzeba tylko pamiętać o kupnie biletu.Park chroni rzadkie gatunki zwierząt i roślin. Nie wolno schodzić z wytyczonych tras, deptać roślin ani ich zrywać, łapać żab ani innych napotkanych mieszkańców lasu, hałasować czy palić ogniska (no, chyba że w wyznaczonych specjalnie do tego celu miejscach).
Poza tym trzeba się delektować czystym powietrzem, pięknem i ciszą skutecznie zakłócaną "ptasim radiem". My w Poleskim Parku Narodowym bardzo wypoczęliśmy. I to chyba najlepsza rada, jak zwiedzać taki park. Zwiedzaj tak, żebyś wyszedł zadowolony.
Gdzie nocować w okolicach Poleskiego Parku Narodowego?
Często prosisz nas o polecenie najlepszego miejsca na nocleg. To trudne - standard noclegów szybko się zmienia, a i każdy ma inne oczekiwania. My zwykle wybieramy agroturystyki, prywatne pokoje, a ostatnio także apartamenty w prywatnych mieszkaniach. Sami od wielu lat korzystamy z serwisu rezerwacyjnego Booking, sugerując się opiniami innych użytkowników. Ten serwis stał się dla nas tak pomocny, że przystąpiliśmy do jego programu partnerskiego. Teraz kiedy zamawiasz nocleg przez Booking i zrobisz to przez nasz link polecający, to serwis przekaże nam prowizję od każdego opłaconego przez Ciebie noclegu. Będzie nam ogromnie miło, jeśli będziesz korzystać z naszego linku polecającego za każdym razem, gdy rezerwujesz nocleg. W ten sposób bardzo pomożesz Fundacji Ruszaj w Drogę! i przyczynisz się do promowania turystyki w Polsce.Poczytaj jeszcze:
Zastanawiasz się co jeszcze warto zobaczyć w okolicy? Sprawdź nasz przewodnik po Wschodniej Polsce i relacje z innych ciekawych parków w Polsce:
Fantastyczne miejsce! Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńo tak, tak...
UsuńWiem, że to mało merytoryczny komentarz, ale Kasiu, cudnie Ci w tych włosach! :))
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję! To jest jak najbardziej merytoryczny komentarz!!! :)
UsuńPerehod..... Piękny, ale komary cięły jak naćpane. Nie dało się iść. Mam nadzieję, że nie traficie na takie "wyrojenie".
OdpowiedzUsuńno, cięły jak sam diabeł. zwłaszcza jak poszliśmy na ścieżkę "Dąb Dominik" i akurat skończył nam się sprey. ale mimo wszystko - warto było! :D
UsuńA BEZ KIEŁBASY to już nie można?
OdpowiedzUsuńCzy wszystko musi być przaśne?
Czy nawet odwiedzając Park Narodowy trzeba śmierdzieć przyrodzie kiełbasą?
Naprawdę?
Nie trzeba. Ja bym na przykład chętnie upiekła ziemniaczki :)
Usuń