Poniedziałkowy spacer po Gliwicach - co zobaczyć w jeden dzień?

Już za chwilę znowu będziemy na Śląsku. Będziemy kontynuować naszą kwietniową przygodę. Zanim jednak tam pojedziemy, wróćmy na chwilę do naszej ostatniej wizyty w Gliwicach. Gliwic początkowo w ogóle nie było w planach. Ale to właśnie tam znaleźliśmy gościnny dom, w którym mogliśmy się zatrzymać na czas pobytu na Śląsku. Dlatego to od Gliwic zaczęliśmy zwiedzanie regionu i tak nam się spodobało, że zostaliśmy tu przez dwa dni.



Gliwice zaskoczyły nas z kilku powodów. Po pierwsze: architektura w centrum - to prawdziwy raj dla fotografa. Po drugie: Gliwice jak Gdańsk mają na rynku swojego Neptuna. Po trzecie: w poniedziałki, tak jak muzea, zamknięte są punkty informacji turystycznej. To ostatnie zaskoczenie pokrzyżowało nam trochę plany, bo musieliśmy improwizować i krążyć po uliczkach odkrywając je po swojemu. Daliśmy jednak radę i spędziliśmy cały dzień spacerując po centrum. Co zdążyliśmy zobaczyć? Same fajne rzeczy.

Łagodnie zacznij tydzień

Wydawało się, że pierwszy poniedziałek po intensywnym weekendzie w Cieszynie powinniśmy spędzić łagodnie i się nie przemęczać. Nie ma nic lepszego na łagodne rozpoczęcie tygodnia, jak spacer, prawda? Zapomniałam tylko, że spacer w naszym wydaniu, to całodniowe łazikowanie po mieście. A było tak…

Szklana pogoda

Wyszliśmy z kamienicy na dwór. Padało, wiało i szarpało parasolem. Takiej pogody się nie spodziewaliśmy, chociaż w Polsce już nic nie powinno nas zaskoczyć. Jednym słowem zimno, sino, buro i ponuro. Poszłam do auta po zimową kurtkę. Miasto jest dobrze skomunikowane, więc postanowiliśmy do centrum pojechać autobusem. Na szczęście kiedy doszliśmy na przystanek, autobus akurat podjechał.

Antykwariat chroni przed deszczem

Wysiedliśmy tuż przy rynku i w zasadzie cały dzień się od tego rynku nie oddalaliśmy. Pierwsze próby robienia zdjęć były wyzwaniem, bo padało. Schowaliśmy się więc pod pierzeje kamienic otaczających centralny plac, a potem z zimna – do antykwariatu. Generalnie w śląskich antykwariatach drożyzna.

Pogoda nie rozpieszcza, ale i tak zaczynamy naszą śląską przygodę :) Szukamy ciekawych miejsc w Gliwicach.#śląskie #wDrodze #gliwice
Posted by Ruszaj w Drogę on 13 kwietnia 2015

Deszczowy poranek na gliwickim rynku

Nagle wiatr rozegnał sine chmury i wyszło słońce. Tego nam było trzeba! Od razu zaczęliśmy robić zdjęcia. Maciejowi po wieczornej selekcji wyszło 300 zdjęć. Z jednego dnia.

Rynek obfociliśmy z każdej strony, chodząc dookoła ratusza, którego główną ozdobą jest figura Matki Boskiej Niepokalanej. Ogólne wrażenie na rynku korzystne – widać, że po remoncie. Zachował się tu średniowieczny układ, ale potem dowiedzieliśmy się, że rynek jest tylko zrekonstruowany.

Neptun na delfinie

Prawdziwa niespodzianka czekała na nas po drugiej stronie ratusza, bo stoi tam – uwaga! – fontanna Neptuna. Niniejszym dopisujemy ją do naszego Neptunowego spisu. Gliwicki Neptun siedzi na delfinie i ma symbolizować łączność miasta z Bałtykiem, w wyniku budowy w XVIII w. Kanału Kłodnickiego. A pamiętasz na czym siedzi nasz gdański Neptun?

Mapa wybawicielka

Oprócz rynku nie bardzo mieliśmy pojęcie dokąd pójść dalej, bo o Gliwicach nie wiedzieliśmy nic. Byliśmy skrajnie nieprzygotowani do zwiedzania miasta. W takiej sytuacji najlepiej poszukać informacji turystycznej. Znaleźliśmy dwie, ale z powodu poniedziałku obie były zamknięte. 



Natomiast przez przypadek trafiliśmy do siedziby tutejszego PTTK i miła pani z okienka dała nam mapę miasta. Z tą mapą nie rozstawaliśmy się przez dwa dni i dość mocno ją zużyliśmy. Baaardzo się przydała.

Kościół, wieża i polichromie

Z rynku poszliśmy zobaczyć kościół p.w. Wszystkich Świętych. Intrygowała nas ta świątynia, której wieża wznosiła się wysoko nad miastem i wystawała zza kamieniczek. Podobno na tę wieżę można wejść, ale tylko w niedzielę od maja do września. Chyba że wcześniej umówi się wizytę z przewodnikiem PTTK. Kościół jest monumentalny.  To najstarszy kościół w mieście, a wewnątrz, w Kaplicy Matki Boskiej zachowały się gotyckie polichromie. Byłam, widziałam, potwierdzam.

Żeby żyć trzeba jeść

Mniej więcej po zwiedzaniu kościoła zrobiliśmy się już na tyle głodni, żeby rozejrzeć się za obiadem. Najbliższym ciekawym miejscem był okrąglak na Placu Rzeźniczym, gdzie sprzedawano szkolne obiady, a jeśli rachunek przekroczył 25 zł, dostawało się filiżankę kawy w prezencie. Akurat coś dla mnie. Zamówiliśmy więc zestaw dnia, sałatkę i pierogi. Kawa też była niczego sobie. Potem poszliśmy dalej zwiedzać.

Zagubieni po gliwicku

Chcieliśmy iść wzdłuż ulicy Dolne Wały, ale źle skręciliśmy i poszliśmy ulicą Wieczorka. Można powiedzieć, że od tego momentu zaczęliśmy naprawdę krążyć. To było nawet fajne, bo po drodze minęliśmy ciekawe budynki, których byśmy nie zobaczyli, np. Sąd Rejonowy i stojący przed nim czołg T-34. 

Maciej mówił, że jest w raju: biegał z aparatem od uliczki do uliczki, podziwiał architekturę i pstrykał. I faktycznie ma racje, bo samo centrum Gliwic to wielka różnorodność - egzotyczna mieszanka stylów: PRLowskie wieżowce stojące tuż przy małych domkach, kolorowych eklektycznych kamienicach z nutką modernizmu  i z wieżą kościoła pw. Wszystkich Świętych w tle.

Udało nam się wrócić na Dolne Wały i obeszliśmy nimi cały rynek dookoła. Przy okazji obejrzeliśmy przepiękny budynek Poczty Polskiej, a potem doszliśmy do Zamku Piastowskiego. Niestety z okazji poniedziałku wszystkie muzea, w tym to na Zamku Piastowskim, były pozamykane.

Katedra Piotra i Pawła

Dalsza wędrówka zaprowadziła nas do katedry Piotra i Pawła, która spodobała się nam bardziej niż kościół Wszystkich Świętych. Najbardziej zaskoczyło nas to, że nie było o tej katedrze słowa w przewodniku, a z zewnątrz i w środku jest imponująca! No tak, ale nie jest najstarszą świątynią w mieście i jej zaledwie nieco ponad 100-letnie istnienie pewnie nie nadaje jej wystarczającej rangi.

Gdzie jest kawa?!

To był ten czas, gdy należało rozejrzeć się za kawą. Intuicyjnie weszliśmy do restauracji „Magnes”, w bocznej uliczce od rynku, gdzie przede wszystkim spodobał mi się szaro-limonkowy wystrój lokalu. Okazało się, że panuje tu też miła swobodna atmosfera i mają pyszne brownie! Ja skusiłam się jeszcze na sałatkę z kurczakiem. Była niezła. No i kawa. Polecam, mimo że zapłaciliśmy więcej niż za cały szkolny obiad dla dwóch osób.

Gliwicka Palmiarnia i autobus w drugą stronę

Dzień chylił się ku zachodowi, ale nie mogliśmy zrezygnować z odwiedzenia jeszcze jednego miejsca. Wiedzieliśmy, że zamknięte, ale chcieliśmy chociaż je namierzyć. Poszliśmy więc do Parku Chopina zobaczyć Palmiarnię Miejską. To miejsce jest cudowne, o czym mieliśmy okazję przekonać się następnego dnia. Tymczasem zapadał zmrok i musieliśmy już wracać.





Poszliśmy do dworca PKP, który aktualnie jest w mega remoncie (całe Gliwice są rozkopane), a stamtąd na Plac Piastów, gdzie wsiedliśmy w autobus. Niestety zaczął on nas wieźć w kierunku wprost przeciwnym do oczekiwanego. Kiedy się zorientowaliśmy i wysiedliśmy na najbliższym przystanku, byliśmy znowu w centrum. Trzeba się było ponownie na piechotę przetransportować na Plac Piastów. Kolejny autobus wybraliśmy już bardziej uważnie. Takie to są w Gliwicach blogerów przygody.

Dzień zaliczam do udanych

Zwiedzanie Gliwic z lotu ptaka zaliczamy do udanych. Chciałam krótko to opisać, ale się nie dało. Drugi dzień był jeszcze ciekawszy, bo dla równowagi we wtorki wszystko jest już otwarte, ale niestety krótko. Trzeba było wybierać, a na co padł nasz wybór, opowiem w kolejnym poście. Tymczasem zapraszam na jeszcze więcej zdjęć i naszych relacji na gorąco.

• Drugi dzień w Gliwicach: miejskie atrakcje

Poczytaj jeszcze

Ten wpis jest częścią naszej relacji o przerwanej przygodzie na Śląsku. Więcej wpisów o Śląsku znajdziesz w dziale "Śląskie" na naszym blogu. W szczególności polecamy Ci te relacje:

• W Gliwicach fajnie jest! Zwiedzamy miejskie atrakcje
• Ruszamy w Drogę na... Śląsk!
• Opowieść o trzech braciach i 3Bros' Hostel w Cieszynie
• 20 miejsc, które warto zobaczyć w Wiśle
• Ruszaj w Beskidy! - Przewodnik po regionie
• Zamek Bobolice - imponująca rekonstrukcja czy koszmarna pomyłka?